جراحي فيستول مقعد چگونه انجام ميشود؟ در اکثر افرادي که به آبسه مقعد مبتلا مي شوند بروز فيستول مقعدي نيز امري رايج است. روش درمان فيستول مقعد بدين صورت است که از گسترش بيماري جلوگيري کنيم و به علاوه از آسيب بافت اطراف جلوگيري شود و در عين حال علائم بيماري را کاهش و در نهايت از بين ببريم.
فيستول مقعدي به عنوان تونل هايي کوچک و داخلي در ناحيه مقعد شناخته مي شوند که در نواحي پوست نزديک مقعد به طور واضحي اين تونل ها بزرگ و باز مي باشند. پس از تحليه و خشک کردن عفونت اين ناحيه همچنان فيستول در جاي خود باقي مي ماند و علائم به طور کامل از بين نمي رود. بنابراين تخليه و خشک کردن فيستول راه حل درمان قطعي فيستول مقعد محسوب نمي شود.
در ابتدا بايد توجه داشته باشيد که اين بيماري با بيماري هاي ديگر تفاوت دارد و نبايد آن را با کيست مويي يا هموروئيد اشتباه گرفت. درمان فيستول مقعد با درمان بواسير ، درمان هموروئيد و درمان کيست مويي تفاوت دارد. با توجه به نزديکي فيستول مقعد به عضلات اسفنکتر مقعد، درمان اين ناحيه بسيار با دقت و ظرافت انجام مي شود تا خطر ابتلا به تخريب روده را کاهش دهد. بهترين رويکرد اين است که براي هر بيمار مانند عمل زيبايي سينه که بايد با توجه به مشخصات بيمار پروتز سينه منتور مناسب انتخاب شود، به صورت جداگانه روش درمان و جراحي ارزيابي شود. تا با توجه به شرايط هر بيمار بهترين روش درمان و جراحي انتخاب شود.
درمان فيستول مقعد با کمترين تاثير بر عضلات اسفنکتر موفق و موثر محسوب مي شود. ميزان موفقيت عمل جراحي فيستول اغلب به محل و پيچيدگي فيستول و قدرت عضلات اسفنکتر بيمار بستگي دارد. همچنين نوع وسيله جراحي و تجربه و تخصص جراح نيز بسيار تعيين کننده است.
در روش فيستولتومي ابتدا جراح ناحيه اي که فيستول شروع شده است را شناسايي مي کند. سپس ريشه فيستول را برداشته و محتويات آن را تخليه مي کند. همچنين جدار کيست را از بين مي برد تا ديگر اثري از آن باقي نماند.
در فيستول هاي پيشرفته تر مثل فيستول نعل اسبي که گسترش زيادي در ناحيه پيدا کرده و از دو ناحيه به روي پوست راه پيدا کرده است روش عمل جراحي فيستول کمي متفاوت است. در اين روش نيز جدار کيست از بين مي رود و ارتباط بين کانال فيستول قطع مي شود.
در اين موارد ممکن است عمل جراحي فيستول بيش از يک بار انجام شود زيرا ممکن است نياز باشد حجم وسيعي از عضله برداشته شود. همچنين اگر ريشه فيستول پيدا نشود ممکن است نياز به عمل جراحي مجدد باشد.
يک جراح ممکن است از هسته خارج شود و سپس يک فلاپ را به ديواره رکتال برساند تا دسترسي داخل فيستول را بيابد و سپس فلاپ را به عقب بچرخاند. اين اغلب به منظور کاهش ميزان عضله اسفنکتر برش داده مي شود. در اين نوع روش جراحي گاها اسکار بزرگ و بد شکلي بر روي بدن بيمار باقي مي ماند و نسل جديد بيماران ديگر اين روش را نمي پسندد.
در يکي از تحقيقاتي که توسط دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي جندي شاپور اهواز انجام شده است. نتيجه اين نوع جراحي به شرح زير بود.
از مجموع 98 بيمار(96 مرد و 2 زن) مبتلا به عود فيستول آنال، 27 نفر از نوع بالا(high) و 71 نفر از نوع پايين(low) بودند. بعد از عمل 96 بيمار بدون عود و 1 مورد مبتلا به عارضه بي اختياري دفع گاز دايمي شد. يک نفر مبتلا به ديابت نوع 2 بود که از بيماري خود اطلاع نداشت و دچار عارضه عفونت بعد از عمل شد که تمام زخم دوباره باز شد و بعد از کنترل عفونت مجددا به روش فيستولکتومي باز عمل شد و عود نکرد.
نتيجه گيري: با توجه به عوارض فوق العاده کم و پايين روش فيستولکتومي باز و ترميم همزمان عضلات اسفنکترآنال، به نظر مي رسد که اين روش نسبت به ساير روش هاي جراحي ارجح باشد.
در ادامه اضافه مي کنم جراحي انواع فيستول با ليزر بسيار کم عارضه تر از ديگر ابزار جراحي است و مي توان گفت جراحي فيستول با ليزر شما را از درد و خونريزي و عوارض احتمالي تيغ جراحي در امان نگه مي دارد. همانطور که در ابتدا گفته شد يکي از مهمترين اهدافي که در عمل جراحي فيستول دنبال مي شود حفظ ظرافت جراحي است و با ليزر جراحي مي توان به اين هدف رسيد زيرا ليزر سوپرتين يا بسيار نازک است و نه تنها به بافت سالم اطراف فيستول آسيب وارد نمي کند بلکه در هنگام برش محل برش را ترميم مي کند و به همين دليل بيمار خونريزي و درد عمل جراحي سنتي با تيغ جراحي را تجربه نمي کند.
درباره این سایت